Sivri Dil

Halkın %80'i temmuz ayında maaşlara zam yapılınca zenginleşeceğini sanıyor. O temmuz ve ocak zamları yıllardır yapılıyor. Beklenen zenginleşme bir türlü gerçekleşmedi nedense. Tam tersi giderek fakirleşme var. Aynı şeyleri yapıp farklı sonuçlar beklemek aptallara mahsustur.

Daha zamlı maaşlar hesaplara yatmadan a'dan z'ye herşeye yeni bir zam dalgası yaşanacak. Sıfıra sıfır elde var sıfır olacak. Paranın değerini devlet belirlemez. TCMB de belirlemez. ÜRETİM belirler. ÜRETİM artmadan yapılacak bütün maaş zamları = ENFLASYON. Bu kadar AÇIK & NET.

Yetişkin nüfusun 1/3'ü emekli 1/3'ü çalışıyor 1/3'ü öğrenci veya çalışmıyor. Bu tablo bu şekilde devam ettikçe ne cari açık ne de enflasyon düşer. Muazzam bir atıl işgücü var.. İşte bundan dolayı ben ufukta sert bir faiz artışı falan öngörmüyorum.

Bir bu eksikti. Kurtarıcı diye getirdiğimiz, kadınların özgüvenine katkıda bulunacağı için sevindiğimiz, bize en azından akut dönemde dolar getirir dediğimiz yeni merkez Bankası başkanımızla ilgili üzücü iddialar düştü ajanslara.

İddiaya göre; Razi Canikligil, “Merkez Bankası Başkanı Hafize Gaye Erkan hakkında, ABD’de yöneticisi olduğu çöken First Republic Bank’ın müşterileri tarafından bankacılık yasalarını ihlal etmek, yanlış ve yanıltıcı beyanlar vermek suçlamalarıyla toplu dava açıldı.” bilgisini verdi.

First Republic Bank'ta 2014'te çalışmaya başlayan Hafize Gaye Erkan, burada çalıştığı yaklaşık 8 sene içinde CEO, başkan, yönetim kurulu üyesi, yatırım direktörü, mevduat direktörü ve risk eş direktörü olarak görev yaptı.

Kur hareketine dair çok soru geldi. Yorumum: Türk varlıkları dolar cinsinden ucuzlatılıp bir eşikten sonra (seviye sormayın) faiz artışıyla sermaye girişi amaçlanacak gibi görünüyor. Pratikte bunu yapmak kolay değildir ama döviz işlem kısıtlamaları devam ederken mümkün olabilir. 22'si faiz beklentim 1500 bps, 23.5% Kademeli olarak 3 ayda 35%, pivot 40% Enflasyon tekrar artışa geçecek ve sene sonuna kadar 46%'ya ulaşacak. Kuru salıp mecburen makul değer ile ihracatçıyı da üretime tekrar teşvik edecekler. Enflasyon kademeli tekrar yükselecek. Muhtemelen % 50 civarına çıkınca mevduat faizleri ve politika faizi, kur yaklaşık 30-34 TL bandındayken yabancı girişleriyle kur ve faiz istikrar kazanır gibi görünüyor 2024 Ocak şubat aylarında.

Bazen iyiye gitmek için işlerin daha kötüye gitmesi gerekir. Şer gibi görünende hayır vardır. Devalüasyon hayırlı olsun. Evet bu kadar kur artışına kallavi zamlar gelir. Artık tasarruf zamanı. Alacağınız aldınız, oturacak kemer sıkacak ve bu süreci atlatmaya çalışacaksınız. Harcamalarınızı kısmanız elinizdekini de TL varlıkların haricinde yatırımlarda değerlendirmeniz riskten kaçınmanız gerekiyor.

Son söz: Benim hesaplarıma göre çok yalın ve arıtılarak minimuma çekilmiş haliyle 30.04.2023 günü için olması gereken dolar kuru minimum 30₺ dir. Bunun altında alrım, üzerinde satarım.gerçek Piyasada böyle davranır. Bu noktadan çözüm ararsa yinede çözemez ama hedefe en yakın olur. (Dikkat bu köşede belirtilen görüşler yatırım tavsiyesi değildir..)

Kabinede önemli sürprizler var. Daha önce bakan olacağı sosyal medyada dolaşan kişilerin çoğu ekarte olmuş. Ayrıca, Oğan'ın hiçbir bakanlık veya yardımcılık alamaması da bence sürpriz. Şimşek de bu ortamda bakanlık alarak elini taşın altına koyuyor. İşi çok zor.

Sert bir faiz artışı yapılmadıkça enflasyon ve kurun kontrol altına alınması imkansız. Böyle bir faiz artışını şu anki konjonktürde imkansız görüyorum. İnşallah yaşayıp göreceğiz. Sert bir faiz artışı, parasal ve mali sıkışma binlerce zombi şirketin ve ucuz para bağımlısı küçük orta boy şirketlerlerin ve esnafın ölümü demek. Enteresan zamanlar ve zor tercihler..

Şimşek hükümetimizin yerel seçimleri kaybedecek işlere giriyor. Rasyonele dönmek dönmek demek yüksek faiz, yüksek kur ve durgunluk demek. Yani işsizlik demek. Konut sektörü için olumsuz bir haber. Epistemolojik kopuştan ontolojik uçuşa geçiyoruz inşallah. Üzüldüğüm, Nebati ekonominin mematisiydi. Ayıp ettik.

Temmuz ayında seçim öncesi söz verildiği gibi memur maaşlarına %70‐80 zam yapılırsa kurdaki yukarı yönlü hareketin önüne nasıl geçilecek? Bence kısa vadede önümüzdeki en önemli soru bu.. Şimşek veya başka kim olursa olsun yüksek montanlı bir faiz artışı yapabilecek mi?

Eğer yaparsa zaten durgun olan ekonomide (1. çeyrek büyüme düşük faize rağmen %4) işsizlik nereye gider?? Geniş tanımlı işsizlik daha şimdiden %20'nin üstünde.. Şu anki durumdan basit bir çıkış yolu yok...

Para politikası ile ülkedeki refah seviyesinin artması mümkün değil. Önce herkesin bunu idrak etmesi şart. ÜRETİM artmadan bu işin çözümü YOK. Üretim için insanların çalışmak istemesi lazım, artık kimse çalışmak istemiyor. Muhalefetin ve mecburen ona ayak uydurmaya çalışan iktidarın seçim öncesi salladığı gibi bol kepçeden maaşlara zam yapmak sadece ve sadece enflasyonu azdıracak. Konu dönüp dolaşıp buraya geliyor.. Her şey burada düğümleniyor.

Not 1: Sahici zekalar eksik bilmekten, bilmemekten utanmazlar..

Not 2: Siyaset zaruretleri aşma sanatıdır..

Not 3: Siyaset her zaman savaş biçimi olarak kalacaktır dünyanın büyük kısmında. Yenilerseniz yok olursunuz. Siyasette ya var olursunuz ya yok olursunuz..

Siyaset zaruretleri iki yolla aşar: 1-Ustalık (Becerisi olmalı. Yetenekli olması yetmez, becerikli olmalıdır. Beceriyle ve tecrübeyle ustalaşmaya dönüşürse yetenek anlam ifade eder. Çok çaba sizi sonuca ulaştırmaz. Usta olmanız lazım. Bilardo ustası gibi olmanız lazım. Siyaset yaşantı biçiminiz olmazsa siyasette usta olamazsınız.) 2-Talih (Şans, rastlantı). İktidara gelmek için bu ikisinden biri yeterlidir belki ama iktidarda kalmak için ikisinin aynı anda olmasıdır. İktidar talih ile ustalığın birleşmesi ile gelir. Ustalık eril, talih dişi olarak kabul edilmiştir halk arasında. Kadınlar erkeklerini sükunetli, tedbirli, mutedil, uslu, sessiz olanlardan seçmezler gençlik çağlarında. Tutku ararlar, ihtiras ararlar, cazibe ararlar birazda sertlik ararlar. Munis erkekler çekici gelmez hayatının baharındaki kadınlara. Genç kadınlar sakin, mutedil, uslu çocuklarca ele geçiremezler, şansla elde edilselerde genç kadınlar sükunetle ve efendilikle elde tutulamazlar. Ustalık talihi bir kadın gibi biraz hırpalamalı. O yüzden iktidar olmak tutku, cerbeze, ihtiras sertlik ister, hatta şiddet ister.:

Demekki koca parası yemek her dönemde baldan tatlı geliyormuş kadınlara:

İsviçre’de yapılan araştırmanın sonuçları medyanın elinde iyice sirk maymununa dönmüş. Haber içeriği şu: “Bilim dallarında öğrenim gören kadınlar akademik kariyer yapmak yerine yaşça büyük zengin koca bulmayı tercih ediyor…”

Eski Çin’de idam mahkûmlarının son gecelerini hep birlikte neşe içinde geçirmelerine izin verilirmiş. Mahkûmlar, cellât da aralarında olmak üzere, hep birlikte sabaha kadar şarkılar söyler, en sevdikleri yemekleri yer ve pirinç rakısı kadehlerini peş peşe yuvarlayıp mutlu olurlarmış. Kural gün doğmadan mahkumların öldürülmeleri, fakat mutlu ölmeleri imiş.

Yine böyle bir infaz ayininde mahkûmlar, sabahın ilk ışıklarına kadar pek güzel eğlenmişler, şarkılar söyleyerek yiyip içmişler. Derken güneşin ilk ışıkları dağların arasından görünmüş.

Mahkûmlardan biri, cellâda sormuş: “Bizi neden öldürmedin, gün doğuyor?”

Türkiye'de bazen çok kaliteli adamlar çıkar, ama değer görmezler, çünkü ülkenin insanının kapasitesi sınırlıdır.

Mesela, SALİH NEFTÇİ vardı, Star'da köşesi vardı, pek ünlü de değildi. Ama manyak ekonomistti. Değer görmedi.

MAHİR KAYNAK vardı. Uluslarararası seviyede analistti.

Halkın sesi hakkın sesidir. Yaşanan seçim Türk milletinin demokrasi yolculuğunda olgunluğunu ve sağduyusunu göstermiştir; kavgasız nizasız bir atmosferde milletimize, devletimize layık bir şekilde icra edilmiştir. Milletin makul çoğunluğunun ortak kararı, makul oranda milli iradenin tecellisi gerçekleşmiştir. Olanda hayır vardır. Hayırlara vesile olsun. Allah utandırmasın. Niyet hayır inşallah, akıbet hayır. Yarınlar bugünlerden güzel olsun.

İzmire değinmeden edemeyeceğim, muhalefetin kalesine. CHP’nin ve muhalefetin kalesi denilen İzmir’de % 70 bile oy alamamış ittifakın belediye başkanının eşi Neptün Soyer çıkmış ekrana 2. turu nasıl anlatacaklarını anlatıyor. Kalemiz denilen yerde % 70 alamamışsınız, zerre utanma olsa İzmir Belediye Başkanlığını bırakması gereken ismin eşi, bir köy kooperatif başkanı olarak TV'ye çıkmış. Ayrıca 2019 yerel seçiminde İstanbul ve Ankara’da % 51 civarı oy almışsınız muhalefet olarak. Genel seçimde adayınız yerel seçimde aldığınız oy alamamışsınız, hala utanmadan kazanacağız diye samimi şekilde rant peşinde ve koltuk peşinde koşmayan halis sade muhalif vatandaşın duygularıyla oynuyorsunuz. Tuncay Özkan ve Onursal Adıgüzel ahmaklarını ve ahlaksızlarını saymıyorum bile.

Bunun yanısıra 2023 yılında ;Ak Parti. toplam 1 milyar 961.3 milyon TL, CHP ise toplam 1 milyar 43,9 milyon TL ,MHP 511.5 milyon TL,İYİ Parti ise 459.2 milyon TL HAZİNE YARDIMI aldı ve alacak. Bu kadar paraya rağmen; muhalefet olarak 2.5 milyar TL, 2 evrakın fotoğrafını çekip sisteme yüklemek için MIT ya da oxford veya Harvard mezunu mu lazım ? Buncacık basit bir olayı dahi beceremezken sağa sola laf yetiştirmenin manası yok. Türkiye’de siyaset kurumu liyakatın en düşük olduğu yer. Acı ama gerçek…

Bürokrasi haysiyetini yitirmek üzere. İtibarları kalmadı artık. Hatta büyük bir nefret var. Bürokrasi şu an haysiyet mücadelesi yapıyor, devletin kalıcı memurları saygınlığını yitirmiş durumda. Parti her şeye karar veriyor mevcut sistemde. Sadakat belirliyor her şeyi.

Partiye sadakat. Devletler efsaneyle sadakatle kurulur ama Liyakatle, rasyonalite (akıllı mekanizmalar) ile yönetilir. Yaşamda kalmak için rasyonaliteye (akla) ihtiyaç duyulmaz, büyük duygulara, korkulara ihtiyaç vardır ama varlığı, devleti sürekli kılmak için usa, akla ihtiyaç vardır. Devlet kurulurken ihtiyaç duyulmayan liyakat devletin bekası için elzemdir. Bunun işleticisi de bürokrasidir. İtibarını ve ardından haysiyetini kaybetmiş bir bürokrasi devletin çöküşü demektir.

Çökmüş bürokrasinin meyveleri ise enflasyon, hiper enflasyon, hayat pahalılığı, gelir dağılımı adaletsizliği, yolsuzluk, hırsızlık, pervasızlık, kibir ve sefalet olarak sayılabilir. Halk olarak siyasetin denetimini yapmak zorundayız. Halk olarak siyasetle ilgilenmeyiz. Halkın aydınları halkı bilinçlendirmeli ve öncü olmalılar bu konuda; öncü olmalılardı. Denetim ve teftiş mekanizmaları kuvvetlendirilmeli. Şeffaflık ve denetim yeni dönemin anahtarları olmalı. Zavallı, ekmeğin peşinde koşan adam bunu düşünemez. Ülkeni okumuşları ve düşünürleri daha aktif ve cesur olmalıydı. O sefih rezil anayasa geçmemeliydi. Gerçi iyi ki geçti. Bir şeyi tamamen kaybetmeden kıymeti bilinmiyor. Kendi dağına, ağacına ve koyuna sahip çıkan, hukuka riayet eden bir halkı yaratmak zorundayız. Yasa önünde eşitliği ve ifade özgürlüğünü tesis etmek zorundayız tekrar.

Ne diyor?

"Kadınlarımız, genç kızlarımız güvenle sokaklarda dolaşsın, çalışsın, okusun diye ilk kararnamemiz sığınmacı ve kaçakların geri dönüşüne ilişkin olacak."

Hani sorarlar ya sınavlarda: Yazar burada ne anlatmak istiyor diye... Biz de soralım: Ne anlatmak, nereye varmak istiyor?

Yiğit kuru soğana muhtaç olup soğan fiyatı 30 TL olunca hepimiz hopladık şöyle. Peki, kritik soru şu: Soğan fiyatı 50 TL olabilir mi? Yahu ne yaptın 30 TL bile fahiş diyenler kızabilir soruma. Bu sorunun cevabı piyasadaki soğan ve para arzına bağlı. Piyasadaki para arzı artarken soğan arzı azalmaya devam ederse şaşırabilirsiniz belki ama 1 kg soğan 100 TL bile olabilir. Tavan fiyat yoksa, serbest piyasada bir ürün her şey edebilir.. Hele karşılıksız para basımı böyle devam ederse ve popülist politikalar siyaseti esir alırsa korkarım eylül ekimde yıl bitmeden soğan 50 TL et kilo 900 TL olur.

Asgari ücret 2021'de net 3577 TL iken, 2023 Temmuzda büyük ihtimalle 10‐11 bin TL olacak. Peki, asgari ücretli bir kişinin ürettiği ürünler 2 yılda 3 katına çıkmış mı? Tabi ki hayır. Bu demektir ki en az 3 kat enflasyon. Girdi fiyatlarına gelen zamları da ekleyin. 4‐5 kat. Genel kural: Bolluk olan yerde fiyat düşer, kıtlık olan yerde fiyat yükselir. Şu anda piyasada miktar bazında hemen her şeyde çok ciddi kıtlık var. Fiyatları yukarı çeken bu. Ne zaman market reyonlari et, peynir, süt, soğan, çilek, domates vs ile dolar taşar, fiyatlar öyle düşer.

Daha önce de defalarca belirttim. Cari açık kapanmadan Türkiye’de enflasyonun kontrol altına alınması mümkün değil. Peki cari açık nasıl kapanır?

Açık ara en büyük sorun olarak ekonomi görülüyor fakat hickimse alın teri dökerek çalışıp bir değer ortaya koyma niyetinde değil. Muhalefetin çözüm olarak ortaya attığı şeyler de yurt dışından daha fazla borç para bulma ve daha fazla kamu harcaması üzerine kurgulu. Beyhude işler.

Devlete daha fazla personel alma ve kamu çalışanlarının sayısını daha da artırmak daha fazla enflasyon ve daha fazla fakirlesme demek. Üretimin ve özel sektör istihdamının nasıl artabilecegine dair seçime 2 hafta kala hickimse somut bir yol haritası ortaya koyamıyor. Türkiye’de halk fakirlestigini kabul etmek istemiyor. Eski alışkanlıklarına devam edip ithal ürünlere ucuz ve bol miktarda sahip olmak istiyor. Temel sorun bu.

Siyasetin hali de fena. Al birini vur ötekine.. İktidarın 20 yıl sonra ülkeyi getirdiği yer ortada. Peşkeş çekilmiş, talan edilmiş, kaynakları tükenmiş bir ülke. Peki muhalefetin çözümü ne: Daha fazla kamuya memur almak ve 45 yaşında emekli olmuş üretmeyen yatan 15 milyona yüksek maaş ve 15 bin emekli ikramiyesi vaat etmek.

Herkes et, peynir, soğan fiyatlarının düşmesini istiyor. Fakat gözden kaçan nokta şu ki bunların fiyatı düşünce ev, araba fiyatları da düşmek zorunda. Bu da piyasada durgunluk ve işsizlik demek. Arzını artıramadığın bir şeyin fiyatını ancak talebi kısarak düşürebilirsiniz.

Yani sert bir faiz artışı gerekiyor. Hiç kimsenin dillendirmediği gerçek bu. O kadar sert bir faiz artışı yapmayı kimse göze alamaz. Muhalefet bile faiz artışı yapacağını söylemiyor söyleyemiyor. O halde fiyatlarda düşüş beklentisi hayal ürünüdür.

FAİZ tek başına yetmez ayrıca.

Suriye'de Asgari Ücret 50$.

Türkiye'de 400$+ şu anda.

Neden dönmek istesinler?

Siyaset bilimcilerin makul çoğunluğu ve demokrasi tarihi bize göstermiştir ki; demokrasileri ayakta tutan ve geliştiren ve aynı zamanda katma değeri yüksek ürünleri üretip ülkeleri gelişmiş ülke ligine sokanlar hep orta sınıf olmuştur.

Türkiye’de son 7-8 yılda önce orta sınıf zayıflamış, son 2-3 yılda da orta sınıf tamamen çöküp yok olmuştur. Tüm siyasi partiler sözleşmişçesine asgari ücreti yükseltmeyi vaat ederken hiçbir siyasi parti asgari ücrete oranla gerileyen öğretmen, mühendis, kamu ve özel sektörde çalışan üniversite mezunlarını hiçe saymışlardır. En düşük memur maaşını. 11.688 TL olduğunu hiçbir siyasi ağzına almamaktadır.

10 yıl önce bir öğretmen maaşı 3 asgari ücret, en düşük memur maaşı 2 asgari ücret iken şu bir öğretmen maaşı tam ek ders alsa bile 2 asgari ücret etmemektedir. Tüm politikacılar sözleşmişçesine topluma okumanın, nitelikli olmanın insan hayatının kalitesini arttırmadığını, bu nedenle okumanın anlamsızlığını subliminal mesaj olarak halka iletmektedirler.

Ev alma hayalinin olasılığı bile sıfırlandı. Bu işte bir yanlışlık yok mu? Bir insan hadi şanslı kredi bulup ev alırsa ancak 25 senede ödemeyi tamamlayabiliyor. Bir ev için bir insanın ömür boyu köle gibi çalışmak zorunda kalması adil midir? Öbür tarafta bir yılda 369 milyon (eski parayla) kira geliri elde eden azgın azınlık. Dünyayı biz doğmadan tapulamışlar. Böyle gelir ve servet dağılımı olmaz, olmamalı.. Gerekirse özel servet vergisi yoluyla topraklar, evler ve gayrimenkuller tekrar paylaştırılmalı. Şu an deprem bölgesinde inşa edilen TOKİ evleri sadece mülk sahipleri için değil kiracılar için de aynı koşullarda inşa edilmeli. Bir yerden başlanmalı. Sen işçisin işçi kal, ya da sen kiracısın kiracı kal denilmemeli. Emeğiyle dürüstçe çalışan herkes kimseye muhtaç olmadan onurlu şekilde yaşamalı. “Neresinde yanıldık biz bu hayatın?” demenin anlamı yok. El birliğiyle adil olmayan bu servet düzenine, elit bağnaz sermaye sınıfına, doğuştan şanslı olanların ve azgın azınlığın azgınlıklarına son vermeliyiz. Yoksa avm ye gider gibi oy kullanmakla bir yere varamayız.

Emekliler:

Muhalefetin emekliye 15 bin TL bayram ikramiyesi vaadi ne kadar gerçek inceleyelim mi? EYT sonrası emekli sayısı 16 milyona dayanacak. 1 bayramda ödenecek ikramiye meblağı yaklaşık 240 milyar TL. 2 bayramda yaklaşık 480 milyar TL. Konsolide genel bütçe yaklaşık 4 trilyon TL.

Bir kilo soğan neden birden bire 10 kat 20 kat pahalanır. Mesele savaş sanayine aktarılan pay mıdır, küresel ısınma mıdır, hasadı vuran fırtınalar mıdır? Yoksa hepsini de içeren, tetikleyen ama onları kat kat aşan neo-liberalizm dediğimiz kapitalizmin en vahşi formu ve bu mekanizmanın adamları/kadınları mıdır? Neo-liberalizmin sülale devri ile buluşması mıdır?

Geçtiğimiz günlerde, Kemal Kılıçdaroğlu’nun soğan açıklamasının karşısına, Tayyip Erdoğan’ın savaş gemisi ile çıkarma yapmaya çalışmasına bakarak, soğanın yalnızca evlerin değil siyasetin de mutfağında ne kadar stratejik bir ürün olduğunu anlayabiliriz.

30 yıl kadar geriden takip ettiğimiz Filipinler’e bakalım, Türkiye’yi görmeyi deneyelim.

CHP vekil listelerine itiraz edip ortalığı velveleye veren tiplere bakıyorum hepsi de AK Parti ağızlı birer sözde muhalif. Ortak noktaları ise çakma birer ulusalcı olmaları. Listeleri beğenmeyebilirsiniz ama adaylara o FETÖ’cü bu PKK’lı bu eski AK Parti'li demek şerefsizliktir.

Eskiden AK Partili olup affını istemeyen fakat onuruyla istifasını veren ve pek çok sözde Atatürkçüden daha cumhuriyetçi ve daha vatansever olan vekil adayları var. Ortada bir mutabakat var. CHP listelerinden aday gösterilen diğer masa paydaşlarına saygınız olsun. 6’lı masa bunun için kuruldu. Toplumun tüm kesimlerini bir araya getirmekti amaç. Bu listeleri sadece CHP vekil listeleri zanneden salaklar var hala.

Aklınızı başınıza devşirin. Tek tek anket mi yapılsaydı? Beğenmiyorsan oy vermezsin hatta gider AK Partiye oy verirsin olur biter. Yıllar yılı muhalif kalmaya alışmış olan hatta iktidar olmayı bile istemeyen kimi sözde solcuların AK Partililerden zerre farkı yoktur. Çünkü kafa aynı kafa, ağız aynı ağız.

Kendi halinde bir gencin yaptığı iki etiket tasarımıyla tüm muhalefet liderlerinden daha etkili muhalefet yapmış olması Türkiye siyasetinin son 20 yılının bir özeti aslında...

Milletin içinden gelen samimi ve özgün tepkiler meydanlarda ve TV'de görmekten bıktığımız köhnemiş ve içten içe çürümüş siyaset kurumundan ve bu tiyatronun devam etmesi için elinden geleni yapan göstermelik muhalefetin laf cambazlıklarından 1000 kere daha etkili.

Muhalefeti zorla iktidar yapıyoruz sanki…

Yirmi birinci yüzyıl başında, yaşadığımız teknolojik gelişme süreci Asimov'un yirmi bin yıl sonra olmasını beklediği yeniliklerin birçoğunu hayatımıza soktu.

Bilim kurgu edebiyatının en büyük isimlerinden ve Nebula Ödülü sahibi Isaac Asimov’un 1940-50 arasında yazdığı robot romanları bugün yaşadıklarımıza farklı bir bakış sahibi olmamızı sağlar. Öykü kısaca şöyledir: İnsanlar günümüzden yirmi bin yıl sonra insansı robotlar üreten ve uzaydaki yaşanabilir gezegenleri iskân edebilen bir uygarlığa kavuşmuşlardır. İlk uzaya yayılma hamlesinden 300 yıl sonra uzayda 30 yeni gezegenden oluşmuş bir konfederasyon bulunmaktaydı. Bu gezegenlerin iskânı robot teknolojisi sayesinde gerçekleşmişti. Uzaylı gezegenlerde Dünya’ya nispetle çok daha az insan yaşıyordu ama teknolojileri, özellikle robot teknolojisi çok gelişmişti.

Uzaylı gezegenlerindeki insanların nüfusları az olmasına rağmen yaşam standartları çok yüksekti. Her gereksinimleri robot hizmetçiler tarafından karşılanıyor, kendilerine gerekli gıdaları malikânelerinde bulunan çiftliklerde robotlar tarafından üretiliyordu. Bu yüzden insanlar arası ilişkiler azalmıştı. Bu gezegenlerde yaşayan insanların hem kontrol edilebilir habitatları hem de yüksek tıp teknolojileri sayesinde ömürleri üç yüz yıla kadar uzamıştı. Her şeyi olan bu uzun ömürlü ve sağlıklı insanlar, adeta, mitolojideki yarı tanrılar seviyesine çıkmışlardı. İnsanların meslekleri bu yüzden sanat ve bilim gibi alanlarda, tasarım gibi mesleklerde yoğunlaşmaktaydı. Çoğu kimsenin paraya ihtiyacı olmadığı için toplumsal ilişkilerde sınıftan çok itibar / statü öne çıkmaktaydı. Haliyle bu toplumların her biri aşırı bireyci, bireysel özgürlüğü her şeyin önüne koyan toplumlar haline dönüşmekteydi.

Yaban nanelerinin kokusunda akan derenin kenarından

Ta dağlardan geldik coşku dolu çocukluğumla;

Önce ovaya indik sonra köylere sonra şehirlere ve başka şehirlere göç ettik

Çocuklar elbette çok değerli ve onları korumak sadece anne babaların değil, tüm insanların ortak sorumluluğu.

Bazı anne babalar çocuklarının mutlu olmak için her şeyi yapma hakkı olduğuna inanıyor. Sınırsız, kuralsız ve normsuz bir aile ortamında yetişen çocuklar ne yazık ki diğer çocukların haklarını gasp ediyor ve kendileri de hayata uyum sağlayamıyor. Çünkü sınırlar ve kurallar hayatın her alanında var.

Bazen 30 bazen 40 kişilik bir sınıfta öğretmenden kendi çocuğuyla bire bir ilgilenmesini istemek, çocuğunun suratı asık diye bir sınıf fotoğrafını öğretmenden ertesi gün yeniden çekmesini istemek, hep kendi çocuğunun sınıf başkanı olmasını veya en ön sırada oturmasını beklemek, çocuğun hatalı davranışları karşısında öğretmeni ve diğer tüm çocukları suçlamak, çocuğunun ödev veya not kaygısıyla söylediği bir yalan üzerinden okulu basmak, çocukların arkadaşlarıyla olan çocukça meselelerini büyüterek veli kavgalarına dönüştürmek….Bu listeye onlarca madde eklenebilir. Haber siteleri bu tür içeriklerle hayli dolu. Özellikle alanda çalışan öğretmenler bilhassa orta ve üst sosyo-ekonomik çevrelerde çalışan öğretmenler bu yanlış tavırlardan hayli mağdurlar. Tabi ki her çocuk eşsiz, kıymetli ve özeldir. Ama sadece sizin çocuğunuzun değil tüm çocukların yaşama, gelişme, korunma ve katılma gibi temel çocuk hakları vardır. Sadece kendi çocuğunun istek ve arzularını merkeze alarak bir sınıfı, bir grubu, bir toplumu veya ortak bir yaşam alanını dizayn etmeye kimsenin hakkı yok. Üstelik bu tür tavırların kendi çocuğunuz başta olmak üzere hiçbir çocuğa faydası da yok.